International Youth Day - vrijdag 12 augustus
Op vrijdag 12/08/2022 vieren we International Youth Day, met als thema “Intergenerationele solidariteit”. Sociale verbondenheid en solidariteit tussen generaties kan van grote waarde zijn. Dat lezen we in het verhaal van Marlies. Marlies kwam bij Thuiszorg De Zon terecht via het onderwijs, én bleef plakken als vrijwilliger! Haar verhaal getuigt van een verbondenheid die groeit tussen 3 generaties: de 21-jarige Marlies, de 50-jarige zorgvrager en zijn ouders.
Ik ben in eerste instantie met vrijwilligerswerk begonnen omwille van een schoolopdracht. Voor deze opdracht maakte ik kennis met een meneer uit mijn buurt. Hij heeft MS in een vergevorderd stadium en woont bij zijn ouders, die zijn belangrijkste mantelzorgers zijn. Er komt bij meneer al heel wat hulp aan huis, onder andere de verzorgenden van Thuiszorg De Zon. Mijn taak zou vooral zijn dat ik de ouders en de andere mantelzorgers even een adempauze zou geven door mijn aanwezigheid: samen met meneer gaan wandelen, mails lezen en beantwoorden… Dit was iets waar ik nog totaal geen ervaring mee had, dus ik vond het heel spannend, maar ik stond er tegelijk ook heel erg voor open.
De eerste keren dat ik langsging, was het wat zoeken om meneer te begrijpen en om zijn rolstoel te kunnen bedienen. Dit lukt tegenwoordig al veel beter. Ik stelde in het begin veel vragen over zijn ziekte, zowel aan meneer als aan zijn ouders. Dit was volledig nieuw voor mij, dus natuurlijk wilde ik er alles over te weten komen! Ik probeerde heel open te communiceren (en nu nog steeds trouwens), bijvoorbeeld; vragen waarmee ik kan helpen, vragen of ik zijn pet op zijn hoofd mag zetten,… Ik vind het belangrijk om steeds toestemming te vragen, het is tenslotte nog steeds zijn leven en zijn lichaam. Het is belangrijk dat hij inspraak heeft, ook al kan hij zelf nog maar heel weinig uitvoeren.
Ik voelde me direct heel welkom binnen het gezin. Zowel de ouders als meneer zelf doen altijd moeite om gesprekjes aan te knopen. Ik geniet er altijd van wanneer we gewoon met z’n allen aan de tafel zitten en samen koffie drinken. Ik voel me een deel van het gezin en dat vind ik opmerkelijk. Ik voel me nuttig en geapprecieerd. We lachen heel vaak samen en maken plezier.
Toen ik aan deze vrijwilligersopdracht begon bij dit gezin, had ik niet verwacht dat ik het ging blijven doen. Ik had niet verwacht dat ik er zoveel ging uithalen voor mezelf. Wel gek eigenlijk, dat had ik op voorhand niet gedacht, dat ik deze verbinding zou voelen met een 50-jarige man in een rolstoel.
Ik kan voor mezelf alleen maar besluiten dat de meest onverwachte dingen juist soms de mooiste dingen zijn. Dit klinkt echt supercliché, maar het is iets wat ik hieruit heb gehaald. De onverwachte band, vaardigheden die ik leer (bijvoorbeeld een rolstoel bedienen!), ervaringen die ik meeneem… Hier ben ik superdankbaar voor en die dankbaarheid voel ik terug, langs alle kanten. Van het gezin, van Thuiszorg De Zon… Het is en blijft echt een heel positieve ervaring. Ik ben blij dat ik op die manier het verschil kan maken. En ergens maken zij ook – onbewust - het verschil voor mij.
