Week van de Vrijwilliger

Tijdens de Week van de Vrijwilliger (25/2-5/3/2023) lees je hier elke dag een nieuw verhaal van een vrijwilliger van Thuiszorg Familiezorg. Ook op onze Facebookpagina vind je meer info. 

Katy, Caminovrijwilliger: “Ik ben gestart met vrijwilligerswerk om iets te kunnen doen dat om ‘mensen’ gaat, en niet om ‘winst maken’. Om er te zijn voor mensen, hen te helpen. Ik ga langs bij personen met dementie die genieten van wat gezelschap. Of om de mantelzorgers te ontlasten, want dat kan veel betekenen. Door vrijwilligers in de thuiszorg kunnen mensen vaak wat langer thuisblijven. Wat ik het mooiste vind aan het vrijwilligerswerk? Het gevoel dat je altijd welkom bent. Dat je naar elkaar kijkt, en weet/voelt dat je elkaar verstaat. Een glimlach. Mevrouw die onlangs zei “Laat dat bord maar staan, ik was dat later wel af, kom maar bij mij zitten in de plaats.” Dan ga je huppelend naar huis!"

Miranda, OEF!-vrijwilliger: "Ik ben 26 jaar en al anderhalf jaar actief als vrijwilliger bij Familiezorg. Ik ga 1 keer per week naar een dame met een visuele beperking. We doen samen allerlei taakjes waarbij de dame wat ondersteuning nodig heeft,  bijvoorbeeld een mailtje sturen, iets opzoeken op het internet, samen op boodschap gaan …  Ook gaan we samen naar evenementen zoals de REVA-beurs. 
Waarom ik dit doe? Ik ervaar een enorme meerwaarde wanneer ik mensen kan helpen. Daarnaast is sociaal contact ook heel belangrijk voor mij. Zeker door de COVID-periode miste ik dit enorm. Hierdoor kwam ik op het idee om vrijwilligerswerk te zoeken. Ik kwam in contact met Familiezorg. Zij zochten dan de ideale match.
Ik denk dat we als vrijwilliger veel kunnen betekenen door gewoon een luisterend oor te bieden. Het mooiste aan het vrijwilligerswerk, is de dankbaarheid die je terugkrijgt. Een goede band opbouwen met iemand die je anders nooit zou ontmoet hebben. Locaties die je leert kennen in een regio waar je net bent gaan wonen. Ook leer je jezelf beter kennen: waar ben ik goed in, wat kan beter, waarin ben ik geëvolueerd…Kortom je leert heel veel tijdens vrijwilligerswerk!”

Leen, vrijwilliger bij Kopje Troost: “Waarom ik me inzet als vrijwilliger? Wel, ik heb wat tijd over, en ik wil me graag nuttig maken. Ik voel me er ook goed bij, bij dit vrijwilligerswerk. Kopje troost is zo’n gezellige en warme plek! En ik wou me blijven verder inzetten voor Familiezorg, en op één of andere manier terug voor mensen zorgen. Want Kopje Troost is meer dan koffie inschenken… We zijn een luisterend oor voor onze bezoekers. Een goed gesprek is zo belangrijk, de mensen hebben er echt deugd van. 
Mijn mooiste herinnering tot nu toe is ook een spontaan gesprek dat ontstaan is na de sluitingstijd van Kopje Troost. Ik zat op dezelfde bus naar huis als een bezoeker van Kopje Troost. Hij vertelde me op de bus heel zijn verhaal. Het deed mij echt deugd: ik had iemand leren kennen. En het deed hem deugd: hij kon zijn levensverhaal vertellen.
En dat vind ik nu juist zo boeiend. Alle mensen hebben hun eigen verhaal. Ik heb dat altijd al boeiend gevonden, als verzorgende en ook nu als vrijwilliger: om te mogen luisteren naar dat verhaal, over wat mensen te vertellen hebben over hun familie, werk en leven. Ik ben dankbaar dat ik mag luisteren! Het leert me ook telkens veel bij!”

Jan, Zon en Zorg-vrijwilliger: "Vroeger werkte ik als ambtenaar en ik ben nu ruim 5 jaar op pensioen. 10 jaar geleden ben ik gestart als Zon en Zorg vrijwilliger en ik ga nu al een hele tijd als buddy naar een alleenwonende man. Regelmatig heb ik telefonisch contact om te horen hoe het met hem gaat, en ongeveer om de twee weken breng ik hem een bezoek. Ik vind het erg fijn dat onze contacten meestal gepaard gaan met wandelingen in de omgeving. De contacten verlopen op die manier veel vlotter, gemoedelijker en vrijer dan binnenskamers. We zoeken zoveel mogelijk de natuur op, weg van de stedelijke omgeving. We praten over veel verschillende onderwerpen, maar zijn welbevinden komt altijd ter sprake.
Waarom ik dit vrijwilligerswerk doe? Wel, wanneer je wat ouder wordt, begin je te beseffen dat er mensen zijn die door allerlei omstandigheden (veel) minder geluk of zelfs zware tegenslagen en moeilijkheden kenden in het leven. In onze moderne, jachtige, individualistische samenleving is daar niet altijd genoeg aandacht of begrip voor. Ik besef goed dat ikzelf veel geluk had in het leven en veel kansen kreeg. Uit ervaring weet ik ook dat (belangeloos) ‘geven’ erg deugddoend kan zijn en veel voldoening verschaft. In dit alles zit mijn drijfveer om me in te zetten als vrijwilliger.
Het geeft een goed gevoel iemand te kunnen ondersteunen waar mogelijk. Er wordt een band gesmeed en je merkt dat je aanwezigheid een plus betekent voor die persoon. Maar ook voor jezelf… Je kunt geen wereldschokkende dingen doen voor die persoon. Dat is niet van belang. Wel het feit dat je er daadwerkelijk bent voor hem of haar.”

Kathy, Fotonvrijwilliger: “Ik ben permanentievrijwilliger (onthaal en kleine opdrachten in het documentatiecentrum van Foton - expertisecentrum dementie) en gastvrouw op de muzikale activiteiten voor personen met dementie. Nadat ik door ziekte mijn zelfstandig beroep heb opgegeven, wou ik graag ervaren hoe het was om met andere mensen samen te werken en gelijkgestemden te ontmoeten; als vrijwilliger om geen onnodige druk bij mijn genezingsproces bij te creëren. Ik vond het ook belangrijk om dementie bespreekbaar te maken. Daarom koos ik voor Foton. Het mooiste wat mij via mijn inzet als vrijwilliger is overkomen is dat mijn eigenwaarde is gegroeid. Het geloof in mijn eigen kunnen is dank zij de vriendelijkheid en waardering van de medewerkers van Foton en Familiezorg tot bloei gekomen, en stimuleert mij om verder vrijwilliger te zijn. Héél fijne herinneringen bewaar ik aan de viering ‘25 jaar Foton’. Samen met het Fotonteam te kunnen en mogen vieren geeft mij het nodige enthousiasme om mijn engagement nog even verder te zetten. Op de viering wist ik gewoon dat Foton me goed doet.”

Mieke, nachtzorgvrijwilliger: “Sinds februari 2015 ben ik nachtzorgvrijwilliger bij Familiezorg. Er zijn voor iemand, en iets doen voor anderen maakt het leven zinvol zowel voor mezelf als voor anderen en voor de maatschappij. De tevredenheid, de dankbaarheid en de vriendschap van de zorgvragers te mogen ervaren doet mijn ziel zingen…
Het schenkt mij diepe vreugde te weten dat mensen door mijn aanwezigheid ’s nachts, langer thuis kunnen blijven wonen, in hun vertrouwde omgeving en omringd door hun geliefden…
Dit zinvolle vrijwilligerswerk doe ik dan ook met passie en hopelijk nog een paar jaar!”

Sarah: "Ik ga momenteel langs bij twee gezinnen. Meestal gaan we samen wandelen, praten we, drinken we samen koffie, spelen we Rummikub, of gaan we eens naar de markt. Waarom ik het doe? Voor de gezelligheid en de dankbaarheid die ik mag ervaren! Ik geniet zelf ook echt van de wandelingen en de gesprekjes die ik met de mensen heb. Ze zijn heel dankbaar en dat is fijn om te horen, en ook ik ben hen dankbaar voor de mooie momenten. Ze staan me aan de deur uit te wuiven met een lach op hun gezicht. Of ze zeggen dat ze al uitkijken naar volgende week. Dat is wat de mensen terugdoen voor mij, en dat doet me veel deugd."

Ook zin om vrijwilliger bij onze thuiszorgdienst te worden? Neem contact op via onze regiohuizen of vul ons contactformulier in.